-
1 utkwić w pamięci
= utkwić w głowie вре́заться в па́мять; хорошо́ запо́мниться -
2 utkwić w głowie
= utkwić w pamięci -
3 utkwić
глаг.• вонзить• закрепить• закреплять• крепить• назначать• назначить• остановить• приделывать• прилаживать• укреплять• устанавливать* * *utkwi|ć\utkwićj, \utkwićony сов. вонзиться, воткнуться; засесть, застрять;kula \utkwićła w piersi пуля засела (застряла) в груди; ● \utkwić w pamięci (w głowie) врезаться в память; хорошо запомниться; \utkwić spojrzenie (wzrok) вперить (вонзить) взгляд
+ utknąć, uwięznąć* * *utkwij, utkwiony сов.вонзи́ться, воткну́ться; засе́сть, застря́ть- utkwić w głowiekula utkwiła w piersi — пу́ля засе́ла (застря́ла) в груди́
- utkwić spojrzenie
- utkwić wzrokSyn: -
4 hängen
1. wisieć ( an der Wand na ścianie);4. ( haften) lepić się (an D do G);ihre Blicke hingen an ihm nie spuszczała z niego oczu;6. hängen bleiben zaczepi(a)ć się ( an einem Nagel o gwóźdź); fig Verdacht ciążyć (an D na L); fam. utkwić pf ( im Gedächtnis w pamięci); Schüler nie dosta(wa)ć promocji;7. hängen lassen Mantel zostawić pf na wieszaku;8. fig an etwas, jemandem hängen ( abhängig sn) być zależnym (od G); ( zugetan sn) być przywiązanym (do G);fam. an der Strippe hängen wisieć na słuchawceüber die Schulter hängen przewieszać <- wiesić> przez ramię; Fahne usw wywieszać <- wiesić> ( aus dem Fenster z okna); zwieszać < zwiesić> ( den Kopf głowę, die Beine ins Wasser nogi do wody);II v/rsich an jemanden hängen nie odstępować k-o ani na krok; ( verfolgen) tropić k-o;sich an jemandes Hacken hängen ( beschatten) obserwować k-o;2. mit Hängen und Würgen z wielkim trudem
См. также в других словарях:
utkwić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, utkwićwię, utkwićwi, utkwićwij, utkwićwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wpadłszy, wbiwszy się, pozostać w danym miejscu; uwięznąć, utknąć w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzazga … Langenscheidt Polski wyjaśnień
utkwić — dk VIa, utkwię, utkwisz, utkwij, utkwił, utkwiony «wbić się, uwięznąć, utknąć» Nóż utkwił w plecach. Kula utkwiła w ścianie. But utkwił w piachu. Obcas utkwił w szparze podłogi. ◊ Coś utkwiło komuś w pamięci, w głowie «coś pozostało komuś na… … Słownik języka polskiego
pamięć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. pamięćęci, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdolność gromadzenia, utrwalania w mózgu i odtwarzania w określonych okolicznościach poznawanych aktów, informacji lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wryć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} z siłą zagłębić się w coś, wbić się w coś, utkwić w czymś głęboko; rzadziej też – ryjąc, kopiąc w czymś; wkopać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pocisk wrył się głęboko w ziemię. Koła wryły się po osie w piach. Auto wryło się przodem w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wbić — dk Xa, wbiję, wbijesz, wbił, wbity wbijać ndk I, wbićam, wbićasz, wbićają, wbićaj, wbićał, wbićany 1. «bijąc, uderzając czymś, naciskając coś, zagłębiając coś w czymś, wepchnąć w coś» Wbijać gwóźdź w ścianę. Wbijać słupy w ziemię. Wbić sobie… … Słownik języka polskiego